W wielu przypadkach stan zdrowia podopiecznych wymaga regularnych domowych wizyt lekarskich, niestety zdarzają się też sytuacje, w których potrzebna jest interwencja pogotowia ratunkowego. To bardzo ważne, aby Opiekunki i Opiekunowie posiadali umiejętność szybkiego reagowania w sytuacjach kryzysowych. Często, aby uratować zdrowie (a nawet i życie) drugiej osobie, potrzebna jest przynajmniej podstawowa wiedza z zakresu pierwszej pomocy. W takich sytuacjach należy zachować chłodny umysł, gdyż nadmierny stres może nas sparaliżować oraz ograniczyć swobodę wypowiadania się w języku obcym. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zwroty oraz wskazówki, jak poprawnie wezwać pogotowie na terenie Niemiec. W trosce o bezpieczeństwo Twoje i Twojego podopiecznego, zebraliśmy najważniejsze zwroty w języku niemieckim, będące poszczególnymi etapami w trakcie uzyskania pomocy.
W sytuacji wymagającej pomocy służb medycznych priorytetem jest, aby niezwłocznie zadzwonić na numer alarmowy, a następnie wykonać poszczególne działania związane z pierwszą pomocą (Erste Hilfe), zachowując wszelkie środki bezpieczeństwa. W większości przypadków rodziny podopiecznych zostawiają Opiekunkom i Opiekunom telefony lekarza rodzinnego lub telefon bezpośredni do najbliższego szpitala.
Służby ratunkowe w całej Europie dostępne są pod numerem 112. W Niemczech jest to tak zwany Notruf, czyli numer alarmowy. Połączenie jest bezpłatne.
Rozmowa z dyspozytorem medycznym wymaga od osoby zgłaszającej podania następujących informacji:
- Imię i nazwisko (Vorname und Name)
Dyspozytor: Wie heißen Sie? Wie ist ihr Name? (Jak się Pan/Pani nazywa? Jak ma Pani/Pana na nazwisko?)
Opiekunka/Opiekun: Guten Tag! Ich bin eine Betreuuerin aus Polen. (Dzień dobry. Jestem Opiekunką z Polski.) Guten Tag! Ich bin ein Betreuuer aus Polen. (Dzień dobry. Jestem Opiekunem z Polski.) Mein Name ist… (Nazywam się…)
Można podać również imię i nazwisko osoby poszkodowanej.
Opiekunka/Opiekun: Der Senior/Die Seniorin heißt… Er/Sie ist… Jahre alt. (Mój podopieczny ma na imię… Ma… lat.) - Dokładny adres
Najlepiej nosić notatkę z adresem zawsze przy sobie lub zostawić kartkę w widocznym miejscu – najlepiej przy telefonie.
Dyspozytor: Wo ist der Unfall passiert? (Gdzie wydarzył się wypadek?) Wo wohnen Sie? (Gdzie Pan/Pani mieszka?)
Opiekunka/Opiekun: Die Adresse ist:… (Adres to:…) Ich wohne in der… (Mieszkam przy ulicy…) - Numer telefonu kontaktowego
Dyspozytor: Ihre Kontaktnummer bitte. (Proszę o twój numer kontaktowy.)
Opiekun/ Opiekunka/Opiekun: Meine Telefon-/Handynummer ist… (Mój numer kontaktowy to…) - Opis sytuacji
Dyspozytor medyczny przyjmujący zgłoszenie zapyta o to, co dokładnie się wydarzyło oraz jak czuje się poszkodowany, ponieważ jest to niezbędne do oceny w zakresu pomocy medycznej. Istotne może być też pytanie o leki, które zażywa podopieczny.
Dyspozytor: Was ist passiert? (Co się stało?) Beschreiben Sie bitte die Situation, den Unfall, die kranke Person. (Proszę opisać sytuację, wypadek, chorego.) Ist er/sie bei Bewusstsein? (Czy on/ona jest przytomny/a?) Nimmt der Patient, der Geschädigte Medikamente? Wenn ja, dann welche? (Czy poszkodowany zażywał jakieś leki, jeśli tak to jakie?)
Opiekunka/Opiekun: Er/Sie hat hohes Fieber. (On/Ona ma wysoką gorączkę.) Er/Sie hat Probleme mit Atmen. (On/Ona ma problemy z oddychaniem.)
Po opisaniu stanu pacjenta możemy zapytać o szacunkowy czas przyjazdu karetki pogotowia.
Opiekunka/Opiekun: Wann kommt der Rettungsdienst? (Kiedy przyjedzie karetka?) Kommen Sie bitte so schnell wie möglich! (Proszę przyjechać tak szybko, jak to możliwe!)
Po wykonaniu telefonu alarmowego zostańmy z podopiecznym. Najważniejsze jest, aby zachować spokój. Pamiętajmy, że osobą kończącą rozmowę jest dyspozytor – to on decyduje o zakończeniu rozmowy.
Dodatkowe zwroty, które mogą przydać Ci się do opisania stanu zdrowia podopiecznego:
Er/Sie kann nicht atmen. – On/Ona nie może oddychać.
Er/Sie atmet nicht. – On/Ona nie oddycha.
Er/Sie ist nicht ansprechbar. – On/Ona nie reaguje.
Er/Sie hat hohes Fieber. – On/Ona ma wysoką gorączkę.
Er/Sie ist gelähmt. – On/Ona jest sparaliżowany/a.
Er/Sie hat starke Schmerzen im Brustkorb. – On/Ona ma silne bóle w klatce piersiowej.
Er/Sie hat starke Bauchschmerzen/Kopfschmerzen. – On/Ona ma silne bóle brzucha/głowy.
Er/Sie erbricht (Blut). – On/Ona wymiotuje (krwią).
Seine/Ihre Lippen sind blau verfärbt. – Jego/Jej usta są sine.
Er/Sie schwitzt. – On/Ona poci się.
Er/Sie zittert. – On/Ona drży.
Er/Sie spricht undeutlich. – On/Ona mówi niewyraźnie.
Er/Sie ist blass. – On/Ona jest blady/a.
Er/Sie ist ohne Bewusstsein, ist ohnmächtig geworden. – On/Ona nie ma świadomości, zemdlał/a.
Er/Sie ist im Schock. – On/Ona jest w szoku.
